sobota, 27 czerwca 2020

Bojowe środki trujące - herbicydy


Herbicydy to środki chemiczne do zwalczania chwastów. Jednym z ich rodzajów są środki fitotoksyczne używane są do niszczenia upraw oraz lasów. Defolianty powodują zrzucanie liści przez rośliny. Herbicydy, które nie są uznawane za broń chemiczną, nie są objęte zakazem CWC, chyba że byłyby używane jako „środki prowadzenia walki”.

W artykule pojawią się dosyć drastyczne fotografie.

Deformacje powstałe na wskutek stosowania herbicydów
Źródło: https://wiadomosci.wp.pl/rodza-sie-bez-oczu-i-rak-koszmarne-skutki-wojny-6082120718750849a  (AFP, Fot: Hoang Dinh Nam), (dostęp 27.06.2020 r.)

Środki fitotoksyczne ostały użyte podczas wojen w Wietnamie, Laosie i Kambodży. Pierwsze testy tych substancji zostały przeprowadzone w 1961 roku w południowym Wietnamie w ramach projektu AGILE przez armię amerykańską. W latach 1961 – 1971 wojska amerykańskie użyli herbicydów tęczowych w ramach operacji Operation Ranch Hand, będącej częścią projektu Operation Trail Dust. Celem było doprowadzenie do zrzucenia liści przez drzewa w celu uniemożliwienia ukrycia się partyzantów oraz spowodowanie zniszczenia upraw, aby doprowadzić do braków żywności u wrogich wojsk.

Tęczowe herbicydy czyli środki chemiczne, które były stosowane podczas działań militarnych:
  • Agent Pink (kwas 2,4,5-trichlorofenoksyoctowy), nazwa pochodzi od różowych pasów malowanych na beczkach, zawierających czynnik.
  • Agent Green (2,4,5-trichlorofenoksyoctan butylu), nazwa pochodzi od zielonych pasów malowanych na beczkach, zawierających czynnik. Jest również używany do zwalczania plantacji marihuany, koki i opium. Produkowany jest w prywatnym laboratorium w Bozeman w stanie Montana i byłej radzieckiej fabryce broni biologicznej w Taszkencie w Uzbekistanie.
  • Agent Purple (mieszanina kwasu 2,4,5-trichlorofenoksyoctowego i kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego), zawiera 3 razy więcej dioksyn niż Agent Orange.
  • Agent Blue (zawiera 65% soli sodowej kwasu kakodylowego oraz 35% wypełniacza (chlorek sodu oraz siarczanu (VI) potasu). porażona roślinności traci liście i ginie w przeciągu 2 – 4 dni. Jest skuteczny około 1 miesiąca.
  • Agent White (mieszanina kwasu 4-amino-3,5,6-trichloropikolinowego i kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego), ma postać białej, lepkiej cieczy, stosowany w postaci wodnego roztworu, rozpylanego z powietrza.
  • Agent Orange (mieszanina kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego i kwasu 2,4,5-trichlorofenoksyoctowego), jest ciemnobrązową, oleistą lepką cieczą. Jest nierozpuszczalny w wodzie. Niszczy gumę i powłoki lakiernicze. Powoduje zrzucanie liści przez rośliny po około 3 – 4 tygodniach.

Herbicydy były zanieczyszczone TCDD (2,3,7,8-Tetrachlorodibenzodioksyna). Dioksyny to organiczne związki chemiczne, pochodne oksantrenu. TCDD został najprawdopodobniej wykorzystany do usiłowania otrucia Wiktora Juszczenki w 2004 roku. Do dnia dzisiejszego na terenach gdzie prowadzono opryski obserwuje się skutki narażenia na dioksyny, zwiększoną zapadalność na nowotwory oraz wady wrodzone u potomstwa. Szacuje się, że od czasów wojny wietnamskiej zmarło około 400 tysięcy osób, około pół miliona dzieci urodziło się z wadami, a około 3 milionów ludzi zmaga się z skutkami użycia herbicydów.

Objawy zatrucia ostrego herbicydami drogą pokarmową:
  • Nudności i wymioty.
  • Pieczenie w jamie ustnej.
  • Bóle brzucha, biegunka.
  • Krwawienie z przewodu pokarmowego.
  • Hipotensja, wstrząs hipowolemiczny, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia metaboliczne (hipoglikemia).
  • Zaburzenia świadomości, pobudzenie, oczopląs, zwężenie źrenic, drżenia mięśniowe, mioklonie, wygórowanie odruchów ścięgnistych, wzmożone napięcie mięśni, drgawki, śpiączka.
  • Gorączka.
  • Objawy zatrucia ostrego herbicydami drogą wziewną lub przezskórną:
  • Miejscowego podrażnienia lub oparzenia skóry, spojówek, śluzówek oraz układu oddechowego.
  • Nie powoduje natomiast ogólnych objawów zatrucia.

Powikłania zatrucia TCDD:
  • Trądzik chlorowy (występowanie zaskórników i torbieli na twarzy, klatce piersiowej, plecach. Powodem jest zaburzenie anatomii i fizjologii gruczołów łojowych), hiperplazja oraz hiperkeratoza naskórka, zapalenia spojówek, brązowienie paznokci oraz nadmierne owłosienie ciała.
  • Obniżenie wytrzymałości kości, zaburzenie rozwoju koron i korzeni zębowych.
  • Miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatie.
  • Działanie hepatotoksyczne.
  • Osłabienie układu odpornościowego.
  • Zaburzenie prawidłowej gospodarki hormonalnej, bezpłodność.
  • Działanie kancerogenne i teratogenne.


Postępowanie ratownicze:

  • Ratownicy stosują środki ochrony indywidualnej: kombinezony ochronne, rękawice, buty, ochraniacze zapewniające ochronę przeciwchemiczną, maski pełnotwarzowe z odpowiednim filtropochłaniaczem lub aparaty powietrzne.
  • Ewakuacja poszkodowanego ze strefy zagrożenia.
  • Ograniczenie aktywności fizycznej wykonywanej przez poszkodowanego.
  • Dekontaminacja
  • Zapewnienie skutecznego udrożnienia dróg oddechowych (odessanie, udrożnienie przyrządowe), w razie niewydolności oddechowej rozpoczęcie wspomagania oddechu lub oddechu zastępczego.
  • Tlenoterapia gdy pojawi się niewydolność oddechowa. Przeciwwskazana przy zatruciu Parakwatem - dochodzi do uszkodzenia tkanki płuc i gwałtownego procesu zwłóknienia płuc, który może ulec nasileniu podczas stosowania tlenoterapii).
  • Zbadanie poszkodowanego, wdrożenie medycznych czynności ratunkowych adekwatnych do stanu poszkodowanego oraz monitorowanie podstawowych funkcji życiowych.
  • Zapewnienie termoizolacji osobie poszkodowanej.
  • Leczenie stanów nagłych (drgawki, zaburzenia metaboliczne i wodo-elektrolitowe)
  • Zawsze konsultacja z regionalnym ośrodkiem toksykologii.




Trądzik chlorowy




Skutki użycia herbicydów zanieczyszczonych TCDD













Prowadzenie oprysków









Serdecznie pozdrawiam, Kamil.








 Piśmiennictwo:

  • Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z., Medycyna katastrof chemicznych, PZWL, Warszawa 2004, wyd. 1
  • Croddy E., Perez-Armendariz C., Hart J., Broń chemiczna i biologiczna. Raport dla obywatela, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2003, wyd. 1
  • Pod red. Pacha J., Zarys toksykologii klinicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009, wyd. 1
  • Drzewiński Ł., Bojowe środki trujące, Wydacksiazke.pl, 2017, wyd. 1
  • Żuber M., Broń masowego rażenia w działalności terrorystycznej, Difin, Warszawa 2015, wyd. 1
  • Łukasik-Głębocka M., Ostre zatrucia w praktyce ratownika medycznego, PZWL, Warszawa 2018, wyd. 1
  • Klaassen C., D., Watkins III J., B., pod red. wyd. pol. Zielińska-Psuja B., Sapota A., Podstawy toksykologii, MedPharm Polska, Wrocław 2014, wyd. 1
  • Struniawski J., Ochrona przed czynnikami masowego rażenia, WSPol, Szczytno 2015, wyd. 1
  • Konopski L., Historia broni chemicznej, Bellona, Warszawa 2009, wyd. 1
  • Śliwińska-Mossoń M., Bizoń A., Milnerowicz H., Toksykologia środowiskowa i kliniczna. Wybrane zagadnienia, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Wrocław 2013, wyd. 1
  • Red. nauk. Piotrowski J., K., Podstawy toksykologii. Kompendium dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo WNT, Warszawa 2017, wyd. 2
  • Bezuk-Mazur E., Elementy toksykologii środowiskowej, Politechnika Świętokrzyska w Kielcach, Kielce 2001, wyd. 1
  • Manahan S., E., Toksykologia środowiskowa. Aspekty chemiczne i biochemiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, wyd. 1
  • Szajewski J., Toksykologia dla nie toksykologów. Ostre zatrucia egzogenne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2008, wyd. 1
  • Red. nauk. Seńczuk W., Toksykologia współczesna, PZWL, Warszawa 2006, wyd. 1
  • Praca zbiorowa, 1000 słów o chemii i broni chemicznej, MON, Warszawa 1987, wyd. 1
  • Guła P., Jałoszyński K., Tarnawski P., Medyczne skutki terroryzmu, PZWL, Warszawa 2017, wyd. 1
  • Trzos A., Ratownictwo medyczne wobec współczesnych zagrożeń, Elamed, Katowice 2019, wyd. 1
  • https://fakty.interia.pl/swiat/news-trzy-pokolenia-ofiar-agent-orange,nId,1888721 (dostęp 27.06.2020 r.)
o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)